حالات استخدامی
۴- حالت مأموریت
بند د ماده ۱۲۰ قانون مدیریت خدمات کشوری از مأموریت به عنوان یکی از حالات استخدامی نام برده است. مأموریت وضع كارمندي است كه به طور موقت متصدي وظيفه‌اي غير از وظيفه اصلي خود گرديده و يا از طرف دستگاه متبوع خود براي طي دوره آموزشي يا كارآموزي و يا خدمت در يكي از سازمان‌ها، مؤسسات و شرکت‌های دولتی موضوع قانون مدیریت خدمات کشوری اعزام می‌گردد.
وفق مقررات آیين‌نامه اجرایي، مأموريت کارمندان رسمي و پيماني مشمول قانون مدیریت خدمات کشوری به دستگاه‌هاي ديگر مشمول اين قانون، با حفظ پست سازماني در دستگاه متبوع و حداکثر به مدت ۶ ماه با پرداخت حقوق و فوق‌العاده‌ها از اعتبار دستگاه متبوع مجاز است. همچنین مأموریت کارمند رسمی یا پیمانی از یک دستگاه مشمول قانون مدیریت خدمات کشوری به دستگاه دیگر مشمول، به مدت بیش از ۶ ماه نیز مجاز است. در این صورت اعزام کارمند به مأموریت و حفظ یا عدم حفظ پست سازمانی کارمند در مدت مأموریت و مرجع پرداخت حقوق و فوق‌العاده‌های وی حسب توافق دستگاه‌های ذیربط خواهد بود. این قبیل مأموریت‌ها در مقاطع حداکثر یک ساله صورت می‌گیرد.
